قوانین نصب آسانسور در آپارتمان های قدیمی، نکاتی که باید بدانید

مشکل آپارتمان‌های قدیمی این است که در زمان ساخت، به سختی پیمودن پله‌های زیاد تا طبقه سوم و چهارم خیلی توجه نمی‌کردند. خیلی از خانواده‌ها طبقات اول یا نهایت دوم را ترجیح می‌دهند، چون وقتی خسته از کار برمی‌گردند، دیگر انرژی کافی برای بالارفتن از این همه پله را ندارند. وقتی نیازی وجود داشته باشد، همیشه کسانی هستند که برای آن راه‌حل پیدا کنند. نصب آسانسور در آپارتمان قدیمی راه‌حل این مشکل است. شرکت‌ها حتی می‌توانند برای نصب آسانسور از حیاط هم اقدام کنند. برای یافتن پاسخی درست و اصولی برای قوانین نصب آسانسور در آپارتمان های قدیمی در ادامه با ازکی همراه باشید.

نصب آسانسور در آپارتمان های قدیمی چه شرایطی دارد؟

بسیاری از افراد سالخورده یا دارای معلولیت جسمی در آپارتمان‌های قدیمی زندگی می‌کنند و بالارفتن از پله‌ها برای آنها خیلی سخت است. از همین رو در سال‌های گذشته تقاضا برای نصب آسانسور در آپارتمان قدیمی رشد زیادی داشته است. امروزه با پیشرفت تکنولوژی امکان نصب آسانسور از حیاط و در داخل آپارتمان‌های قدیمی فراهم شده است.

• برای نصب آسانسور در آپارتمان قدیمی شامل مسکونی، تجاری، اداری یا حتی انبار، باید کارشناس شرکت نصب آسانسور از ساختمان بازدید کند. این کارشناس مواردی مانند مقاومت ساختمان، امکان تقویت آن و وجود محلی مناسب برای نصب آسانسور را بررسی خواهد کرد.
• طبق قانون شهرداری برای نصب آسانسور، حداقل فضایی لازم باید ۱۰۰x۱۶۰ یا ۱۴۵x۱۴۵باشد. توجه کنید که در فضاهای کمتر مانند ۱۲۰x۱۲۰ امکان نصب آسانسور وجود ندارد.
• در زمان ساخت آپارتمان‌های قدیمی محلی برای نصب آسانسور در نظر گرفته نشده است. همین موضوع چالش اصلی برای یافتن مناسب‌ترین محل برای نصب آسانسور در ساختمان‌ها قدیمی است. حداقل متراژ کابین آسانسور بر اساس تعداد افراد به شرح جدول زیر است.

• اگر در بین راه‌پله‌ها فضایی برای نصب آسانسور وجود داشته باشد، در آن در این فضا و در نزدیکی در ورودی واحدها قرار می‌گیرد و میزان تخریب هم به حداقل می‌رسد. اگر این فضا در راه‌پله‌ها وجود نداشته باشد، می‌توان برای نصب آسانسور از حیاط و نصب آسانسور در نورگیر اقدام و یا با تخریب بخشی از ساختمان فضای مناسبی را ایجاد کرد.

قوانین نصب آسانسور در آپارتمان های قدیمی مشمول ماده ۲۳ و ۴ قانون استفاده از آسانسور است. براساس ماده ۲۳، ساکنان طبقه همکف باید هزینه نصب آسانسور در ساختمان قدیمی را پرداخت کنند و هرگونه اعتراضی قابل‌قبول نخواهد بود. طبق ماده ۴، اگر مجموع مساحت طبقه‌های ۲، ۳ و ۴ بیشتر از طبقه ۱ و همکف باشد، دیگر مالکان می‌توانند سهم نصب آسانسور به‌همراه خسارت احتمالی را از مالکانی که معترض هستند، دریافت کنند.

مراحل قانونی نصب آسانسور در آپارتمان قدیمی

قوانین شهرداری برای نصب آسانسور کاملا مشخص است. اکنون باید دید که طبق قوانین نصب آسانسور در آپارتمان های قدیمی چه مراحلی را باید طی کرد.

• اولین مرحله برای نصب آسانسور در آپارتمان قدیمی، جلب رضایت همه ساکنان است. ساکنان طبقه اول چون زیاد از آسانسور استفاده نمی‌کنند، ممکن است با این طرح موافقت نکنند. اما باید بدانید که طبق ماه ۲۳ قانون تملک‌ آپارتمان‌ها، مالکان تمامی طبقات باید هزینه نصب آسانسور را پرداخت کنند.
• بعد از کسب رضایت تمامی مالکان، باید برای گرفتن مجوزهای لازم اقدام کنید. در این مرحله یک کارشناس فنی آپارتمان شما را بررسی می‌نماید و میزان مقامت ساختمان را ارزیابی می‌کند. بر اساس نظر کارشناسی این فرد، بهترین مکان برای نصب آسانسور در آپارتمان قدیمی مشخص خواهد شد.
• طبق قوانین نصب آسانسور در آپارتمان های قدیمی و قانون شهرداری برای نصب آسانسور، باید نقشه به تایید سازمان نظام مهندسی کشور برسد و مجوزهای لازم دریافت شود. اگر آسانسور در محیط داخلی آپارتمان باشد، نیازی به مجوز شهرداری نیست؛ اما اگر برای نصب آسانسور از حیاط اقدام می‌کنید و یا قصد ورود به حریم خیابان را دارید، باید طبق قانون شهرداری برای نصب آسانسور به شهرداری منطقه خود مراجعه و مجوز دریافت کنید.
• بعد از دریافت مجوز، هزینه نصب آسانسور در ساختمان قدیمی ارزیابی می‌شود و در نهایت طبق روالی که در بخش بعدی توضیح خواهیم داد، بین مالکان تقسیم می‌شود.
• در نهایت شرکت مورد نظر آسانسور را نصب می‌کند و در دسترس ساکنان قرار می‌دهد.

توجه داشته باشید که در برخی موارد باید برای جابه‌جایی بعضی‌ از کنتورها، لوله‌ها و اتصالات هم اقدام کنید. در این صورت هزینه این جابه‌جایی‌ها بر عهده تمام مالکان خواهد بود.

آیا رضایت همسایگان در نصب آسانسور در آپارتمان های قدیمی الزامی است؟

اگر از قبل فضایی برای نصب آسانسور در آپارتمان قدیمی در نظر گرفته‌ شده باشد، می‌توانید به‌راحتی برای این کار اقدام کنید؛ در غیر این‌ صورت باید از فضای مشاع ساختمان استفاده شود که قاعدتا نیازمند کسب رضایت همه‌ همسایگان برای شروع کار است. در بسیاری از این ساختمان‌های قدیمی، معمولا ساکنان طبقه اول با نصب آسانسور در آپارتمان قدیمی موافقت نمی‌کنند، چون در اکثر مواقع از آن استفاده نخواهند کرد.

ساکنان طبقه اول نه‌تنها از آسانسور استفاده نمی‌کنند، بلکه باید از فضای نورگیر یا حیاط‌ خلوت خود چشم بپوشند تا امکان نصب آسانسور برای طبقات بالاتر فراهم شود. حتی ممکن است جلوی یکی از پنجره‌های آنها در حیاط‌ خلوت کاملا بسته شود و نتوانند از نور روز استفاده کنند. قطعا هیچ کسی دوست ندارد وقتی پنجره اتاقش را باز می‌کند با یک جسم بزرگ و خاکستری و سرد روبه‌رو شود. بنابراین قبل از هر اقدامی باید رضایت تمامی ساکنان را برای نصب آسانسور در آپارتمان قدیمی بگیرید. این قانون شهرداری برای نصب آسانسور است.

نحوه تقسیم هزینه نصب آسانسور در آپارتمان قدیمی

نصب آسانسور در آپارتمان قدیمی کاملا اختیاری است، به همین دلیل در قوانین نصب آسانسور در آپارتمان‌های قدیمی پیش‌بینی‌های لازم برای تقسیم هزینه ارائه نشده است. بنابراین ساکنان ساختمان باید با هم به توافق برسند.

در چند سال گذشته، یک عرف منطقی برای تقسیم هزینه نصب آسانسور در ساختمان قدیمی در نظر گرفته شده که به شرح زیر است:

• هزینه نصب آسانسور برای مالکان طبقه دوم، ۲ برابر پرداختی مالکان طبقه اول است.
• هزینه نصب آسانسور برای مالکان طبقه سوم، ۲ برابر پرداختی مالکان طبقه دوم است.
• هزینه نصب آسانسور برای مالکان طبقه چهارم، ۲ برابر پرداختی مالکان طبقه سوم است.
• هزینه نصب آسانسور برای مالکان طبقه پنجم، ۲ برابر پرداختی مالکان طبقه چهارم است.

این هزینه به همین ترتیب فوق برای طبقات دیگر هم اعمال خواهد شد. توجه کنید که اگر ساختمان پارکینگ نداشته باشد، ساکنان طبقه اول موظف به پرداخت هزینه نصب آسانسور نخواهند بود.

پوشش‌ها و مزایای دریافت بیمه آسانسور برای آپارتمان های قدیمی

بیمه مسئولیت آسانسور خساراتی را پوشش می‌دهد که در اثر بروز حادثه در زمان استفاده از آسانسور متحمل شده‌اید. در بسیاری از موارد این بیمه تنها می‌تواند خسارات جانی را پوشش دهد. برای اینکه بتوانید از بیمه آسانسور استفاده کنید، ضروری است که تمامی سرویس‌های لازم قبل از حادثه انجام شده باشد. از طرفی تعمیرکار باید شرکتی و تمامی فاکتورها به همراه گزارش‌های سرویس و مدارک سلامت فیزیکی آسانسور در دسترس باشد. اگر برای تعمیر آسانسور از تعمیرکار متفرقه استفاده کنید، بیمه هیچ خسارتی به شما پرداخت نخواهد کرد. موارد تحت پوشش دریافت بیمه آسانسور برای آپارتمان های قدیمی به شرح زیر است:

• هزینه پزشکی در اثر حادثه؛
• غرامت نقص عضو؛
• غرامت فوت (دیه).

پرداخت دیه و نقص عضو در بیمه مسئولیت آسانسور با توجه به نرخ دیه هر سال تعیین می‌شود. دیه در سال ۱۴۰۱ برای ماه‌های عادی ۶۰۰ میلیون تومان و در ماه‌های حرام ۸۰۰ میلیون تومان است. هزینه پزشکی هم با‌توجه‌به انتخاب میزان پوشش می‌تواند شامل ۵ تا ۴۰ میلیون تومان باشد.

بیمه مسئولیت آسانسور موارد زیر را پوشش نمی‌دهد.

• خسارات ناشی از اغتشاش، اعتصاب و جنگ؛
• خسارات عمدی؛
• خسارات ناشی از نقص فنی؛
• خسارات ناشی از حوادث هسته‌ای و امواج رادیویی؛
• خسارات ناشی از اعمال بار اضافی.

خرید بیمه آسانسور اجباری نیست، اما اقدام برای دریافت آن می‌تواند تا حد زیادی هزینه‌های خسارات پیش‌بینی نشده را جبران کند. سرویس آسانسور را به موقع و از طریق یک شرکت معتبر انجام دهید تا تحت پوشش این بیمه قرار بگیرید.